Publicyści prawicy

Gdy osiemnaście lat temu, w 1995 r. „Paszkwil Wyborczej” wyszedł drukiem, myślałem, że jego żywot – jako książki o Powstaniu Warszawskim – będzie krótki. Rzecz dotyczyła bowiem bieżącego (jak się wówczas wydawało) sporu nie tyle o samo Powstanie (bo ten się nigdy nie zakończy), co propagandowego ataku „Gazety Wyborczej” na jego uczestników. Skoro uznano na jej łamach, że AK i NSZ wytłukły mnóstwo niedobitków z getta, to naturalną rzeczą było dokładne sprawdzenie, czy jest to prawda czy też fałsz.

Tragikomiczne jest to, że dygnitarze partyjni kończyli edukację na bardzo niskim szczeblu. Tak było z Bierutem, który dwukrotnie próbował bezskutecznie sforsować niepoddającą się przeszkodę w postaci 5. klasy szkoły podstawowej. Szef Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego S. Radkiewicz ukończył jedynie 3 takie klasy” (fragment książki).

Głęboko przemawia mi do przekonania sylogizm Józefa Szujskiego (1835-1883), który pisał o „fałszywej historii jako mistrzyni fałszywej polityki”. Anegdotycznie akurat ten cytat zawdzięczam człowiekowi, który w swej politycznej praktyce w sposób wręcz idealny zilustrował tezę Szujskiego - Bronisławowi Geremkowi (1932-2008) - a który tak chętnie posługiwał się może nawet lepszą od oryginału parafrazą: „Zła historia jest matką złej polityki”. Czy zasada ta działa także w przypadku niżej podpisanego – to zechce Sz. Czytelnik rozstrzygnąć na podstawie zamieszczonych tu autorskich interpretacji zarówno wydarzeń odległych w czasie, jak i bliskich, a nawet nieco wybiegających w przyszłość politycznych prognoz.

Wszystko wskazuje na to, że to kolejna publikacja, która może sporo „namieszać” i odsłonić prawdę o tym kto i jak kreował rzeczywistość w naszym kraju po okrągłym stole. W Oficerze pojawią się nieznane fakty, dotyczące księdza arcybiskupa Józefa Życińskiego, a także dowiemy się, kto tak naprawdę założył Ośrodek Studiów Wschodnich.

Niezwykła historia księdza Stanisława Małkowskiego, który marzył o pokoju, ale stał się symbolem walki, to napisany przez życie thriller pokazujący, że niewiele na tym świecie dzieje się tak, jak przewidujemy. To zapis nieprawdopodobnie prawdziwych wydarzeń odkrywających odpowiedzi na pytania dotąd bez odpowiedzi, odsłaniających szereg tajemnic III RP.
To historia inspirująca i niepokojąca…
historia człowieka pokoju – człowieka wojny, człowieka zawierzenia, który pomimo wyroku śmierci, prześladowań i zakazu odprawiania Mszy Świętej, pozostał wierny Kościołowi, prawdzie i przesłaniu „czyń swoje nie patrząc końca”, by udowodnić, że nadzieja z Bogiem nie umiera nigdy.

„Samobójstwo” generała brygady Sławomira Petelickiego określane jest, jako jedna z najgłośniejszych i najbardziej tajemniczych śmierci w III RP.
Nie bez przyczyny…
Historia, która pokazujemy, odkrywa opatrzoną klauzulą tajemnicy i najwyższej tajności mroczną prawdę o tym, jak zginął twórca jednostki GROM.
To historia, która stanowi zapis nieprawdopodobnie prawdziwych wydarzeń odsłaniających przestępczą „grę” na szczytach władzy i mrocznego świata służb specjalnych.

Połowa roku 2018 to dobry moment na podsumowanie pewnego etapu – bo oto właśnie w polskim życiu publicznym osiągnęliśmy kolejny „moment prawdy”. To określenie zapożyczam nie z jakiejś grafomańskiej poezji, ale z fachowego języka służb – konkretnie: sowieckiego Smiersza (Smiert’ szpionam!) – gdzie „momentem prawdy” nazywa się kulminację gry operacyjnej niejako wymuszającej ujawnienie; chwilę, w której nie da się już dłużej uprawiać gry pozorów i przeciwnik zmuszony jest wykonać ruch odsłaniający bez cienia wątpliwości tożsamość i rzeczywiste zamiary. „Moment prawdy” to ostateczna konfrontacja, w której opadają maski i wreszcie jasnym staje się, kto jest kim.

Rozprawa to niezwykła historia ludzi, którzy pracowali i dla tych dobrych i dla tych złych. W świecie, w którym nic nie jest tym, czym się wydaje, trudno odróżnić którzy są którzy. To zapis nieprawdopodobnie prawdziwych wydarzeń - thriller napisany przez życie, który porusza kwestie uniwersalne i skłania do refleksji nad rzeczywistością wokół nas. To także starannie zweryfikowane fakty pokazujące prawdę o zdeprawowanych politykach i biznesmenach, skorumpowanych sędziach i policjantach, wylansowanych celebrytach i autorytetach moralnych, dla których w rzeczywistości liczą się tylko pieniądze i władza. Cała reszta to nieistotne szczegóły. To wreszcie szokujące, całkowicie nieznane opinii publicznej fakty o układzie gdańskim i okolicznościach morderstwa, które wstrząsnęło krajem – historia niezwykła i niepokojąca, obnażająca świat, w jakim żyjemy, w którym wszystko jest iluzją, a pokusy czają się wszędzie.

Zdaję sobie sprawę, że lektura nie nastraja optymistycznie, że książka jest rodzajem kroniki agonii, ale trudno - moim celem jest przede wszystkim przedstawienie sytuacji i kierunku jej ewolucji, ponieważ warunkiem podjęcia skutecznego remedium - o ile jest ono jeszcze w ogóle możliwe - jest trafna diagnoza. Być może z tego powodu książka wzbudzi sprzeciw, zwłaszcza wśród ludzi przekonanych, że wszystko powinno zakończyć się wesołym oberkiem..."

Kolejny znakomity zbiór publicystyki Stanisława Michalkiewicza. Czy SM jest politycznym prorokiem? Chyba tak, skoro już 3 lata temu dokładnie przewidział obecny kryzys ekonomiczny spowodowany kreowaniem pieniądza z powietrza.

Książkę przedmową opatrzył prof. R. Gwiazdowski, rysunkami przyozdobił Arkadiusz Gacparski.

W części III „Na gorącym uczynku” zgromadziliśmy felietony z lat 1995-1996. Napisane jako literacko-publicystyczne komentarze do zachodzących wówczas zjawisk politycznych, gospodarczych i społecznych były zarazem próbą uchwycenia historii i jej tzw. twórców „na gorącym uczynku”.

Podobno teoria spiskowa nie istnieje, ale jednak spiski się zdarzały. Michalkiewicz udowadnia, że "od 1944 Polską rządzi k...a i złodziej", czyli jak nasz kraj został przehandlowany, dosłownie i w przenośni. Jak się okazuje, nie ma znaczenia, pod jaką flagą to się odbywa, czy sowiecką, czy unijną.