Świadectwa, objawienia

Pan Bóg obdarował Beth i Marka dziewięciorgiem dzieci. W 1991 roku u trzeciego dziecka, Patricka, zdiagnozowano autyzm. Kiedy chłopiec miał dziesięć lat, rodzice zdecydowali się oddać go do szkoły z internatem. Matka dziecka w czasie jego nieobecności w domu napisała wiele pięknych listów, które stanowią wyraz jej ogromnej miłości do chorego syna.

Książka jest zapisem poruszających świadectw osób, które doświadczyły łask za wstawiennictwem Matki Bożej z Trevignano Romano. Zawiera także kontynuację przesłań skierowanych do Giselli Cardii zebranych w książce W drodze z Maryją.

W ostatnich latach wyraźnie widać ogromny kryzys wiary i upadek autorytetu Kościoła. Od kilku lat Matka Boża w przesłaniach z Trevignano Romano przestrzega nas wszystkich przed tym, co się już dzieje i co jeszcze może się wydarzyć. W słowach kierowanych do Giselli Cardii Maryja wyraźnie podkreśla, że bezpiecznego schronienia powinniśmy szukać przede wszystkim w modlitwie, nawróceniu i całkowitym poddaniu się woli Boga.

Objawienia w Trevignano Romano uważane są̨ za kontynuację dramatycznych orędzi Maryi z Tre Fontane, gdzie przestrzegała Ona przed ateizmem, demoralizacją i zagrożeniem ze strony islamu. Włoska mistyczka i stygmatyczka Gisella Cardia, która w Wielkim Poście fizycznie doświadcza cierpienia Chrystusa, właśnie w Trevignano Romano otrzymuje kolejne przepowiednie dotyczące końca czasów. Maryja mówi tam o zagrożeniu ze strony Chin, przestrzega przed epidemią, wojną światową czy klęskami klimatycznymi. Przede wszystkim jednak wzywa do nawrócenia, pokuty i przyjmowania sakramentów.
Objawienia w Trevignano Romano – podobnie jak w Akicie – Maryja potwierdza krwawymi łzami. Jej przesłania nie pozostawiają wątpliwości: powtórne przyjście Chrystusa jest już blisko.

W książce zamieszczono poruszające, a nierzadko osobiste przesłania Maryi, które otrzymała Gisella Cardia.

We Włoszech ściągają do niego tłumy wiernych i proszą o modlitwę wstawienniczą. Posługuje charyzmatem uzdrawiania, a jego bliscy mówią także o darze bilokacji. Najważniejsza jest jednak jego niezwykła relacja z Chrystusem: brat Elia jest stygmatykiem oraz człowiekiem, któremu Chrystus pozwolił utrwalić swoje oblicze na fotografii.

Historia polskiej mistyczki opisywana przez pryzmat jej osobistych przeżyć spotkań ze świętymi oraz wojennych doświadczeń.

Tytułowi „Niewidzialni" to święci, którzy w czasie poprzedzającym wojenne cierpienia, choć niewidzialni, przychodzili do Fulli w sposób widzialny. Przemiany, jakie wówczas się w niej dokonały, pozwoliły jej przetrwać serię bolesnych doświadczeń. 

Święta Pani to zapis mistycznych spotkań i objawień Fulli Horak, wielkiej polskiej mistyczki, której życie i mistyczne doświadczenia składają się na opowieść o niezwykłej kobiecie.

Zakazany Bóg opowiada historię 51 błogosławionych męczenników z Barbastro, księży i kleryków, którym przyszło oddać życie za wiarę.

Historia niezwykłego życia Nelli Pratesi, pokornej i prostej kobiety z toskańskiego Valdarno, która otrzymała stygmaty na nadgarstkach, na stopach i klatce piersiowej. Mieszkała w małym domu w miejscowości Stagi di Faella, gdzie przeżywała swoją Golgotę aż do odejścia do Nieba w dniu 23 marca 1958 roku.

Grazia Ruotolo, bratanica i ostatnia żyjąca krewna ks. Dolindo, postanowiła podzielić się dziedzictwem życia swego ukochanego stryja. Jej wspomnienia, zebrane świadectwa i anegdoty oraz zbiór dotąd nieopublikowanych zdjęć i dokumentów zabierają czytelnika w niezwykłą podróż, która pozwoli jeszcze lepiej poznać autora modlitwy Jezu, Ty się tym zajmij!.

Wszystkie postaci w tej książce są autentyczne, wszystkie opisane wydarzenia naprawdę miały miejsce. Czyta się ją jednak nie jak chłodny dokument, ale jak pełną dramatycznych zwrotów akcji powieść. Jest to zarazem wielkie świadectwo działalności Pana Boga. Upodobał On sobie niektóre z miejsc na naszej Ziemi, gdzie Jego wyznawcy gromadzą się szczególnie licznie, gdzie leczy On nas i nawraca – mówimy, że czyni tam cuda. Wśród tych miejsc są Fatima, Jasna Góra, Santiago de Compostela, Altötting, Loreto, Guadalupe, La Salette, ale na pierwszym miejscu trzeba chyba postawić Lourdes. Po objawieniach Maryjnych w 1858 r. i otwarciu tu dwa lata później sanktuarium liczba pątników do tego cudownego miejsca rosła gwałtownie z roku na rok. Obecnie do Lourdes przybywa rocznie średnio ok. 6 mln wiernych ze 110 krajów. Do tutejszej siedziby Niepokalanej udawali się od początku przedstawiciele wszystkich warstw społecznych, ludzie w różnym wieku, o najwyższym wykształceniu, ale i analfabeci.

Jean-Marie Lassausse w nieoczekiwany sposób stał się kontynuatorem myśli i życia zamordowanych w 1996 roku w Algierii trapistów. W roku 2001 podjął się opieki nad opustoszałymi, choć wciąż należącymi do Kościoła, włościami klasztoru w Tibhirine, tym samym troszcząc się o przedłużenie cysterskiej tam obecności.