Rozmyślania

Prościutki tekst, jaki trzymasz w ręku, został napisany przez duszę, która poznała ciernie i manowce. Przez tytułową zranioną owieczkę, która zwraca się do innych, podobnych sobie, dusz.

Nie jest to traktat teologiczny. Być może te proste słowa mogą wywołać pobłażliwy uśmiech na czyjejś twarzy. Utwór ten jest jednak głęboko prawdziwy, a zarazem – trafia do serc. Do tych właśnie serc zranionych (a które na tym świecie nie jest takim?), słabych, potrzebujących pokrzepienia.

Jednym słowem – Zraniona owieczka przynosi pocieszenie w najlepszym tego słowa znaczeniu. To pocieszenie, które nie rozleniwia, ale daje wytchnienie i ukojenie w cierpieniu, pokrzepienie w znoju, pokój w zawieruchach, wzmocnienie w walce...

Siostra Michaela OP, niestrudzona misjonarka Chrystusa, odkrywająca prawdę o religiach Wschodu, sektach, uwikłaniach, obcych naukach w wywiadzie-rzece, którą przeprowadziła jej rodzona młodsza o 10 lat siostra Aleksandra, lekarz medycyny. Skąd w Siostrze pojawiła się chęć wyjazdu na misję, jaka była historia jej powołania i trudności z nim związane, dlaczego warto walczyć o Prawdę?

Mądrość ma w sobie coś z przyjaźni, o którą trzeba zabiegać, której trzeba bronić i o którą trzeba się troszczyć. Można stracić wiele, żyjąc i postępując niemądrze.

Dorośli zapominają, że będąc dziećmi czuli się wolni i żyli własnym rytmem. Mieli czas na zabawę, urzeczywistnianie marzeń, taniec, odpoczynek i czułość. Na wszystko był odpowiedni czas. Teraz zamknięci w świecie zewnętrznych zobowiązań poszukują przestrzeni, w której powrócą do pełni życia; do jedności ciała, serca i ducha. Jedną z możliwości staje się zaproszenie, aby wkroczyć na drogę świętości, utożsamianą ze zjednoczeniem duszy i ciała. Jest to droga zakorzenienia w świecie duchowym, który wprowadza harmonię.

Ks. Wojciech Szychowski, psycholog, psychoterapeuta i duszpasterz, krok po kroku przeprowadza rodziców przez kolejne etapy żałoby po stracie, wskazując na to, co ułatwia ich domykanie, i chroniąc przed błędami, które mogą potęgować ból i tęsknotę. Pomaga pożegnać się z dzieckiem i ze spokojem otworzyć się na nowe życie. Uczy mądrego wspierania bliskich trwających w żałobie. Umacnia wiarę, pomaga uratować miłość, przywraca nadzieję.

Zdumiewający tekst autora sprzed ponad stu lat, który trafnie przewidział przemiany polityczne, duchowe i cywilizacyjne, jakie rzeczywiście nastąpiły w XX i na początku XXI wieku!

Jeśli potrzebujesz zachęty, umocnienia, światła i rady, sięgnij do DROGOWSKAZÓW. Niech mówi do Ciebie głos, który rodzi w Twoim sercu wiarę i karmi nadzieję.

Klasyczne dzieło chrześcijańskiego ducha walki o zbawienie pod wodzą Chrystusa, którego wybieramy na naszego „Najwyższego Hetmana” pozostawił nam Wawrzyniec (Lorenzo) Scupoli.

Homilie do młodych i od młodych – kapłanów, zakonników, duszpasterzy akademickich i katechetów, którzy doświadczenie w pracy z młodzieżą łączą z nieszablonowym podejściem do głoszenia Ewangelii.

W czasach, kiedy rodzina przeżywa swój największy w dziejach kryzys, gdy jest zewsząd brutalnie atakowana przez nowe ateistyczne trendy i ideologie, najlepszą jej obroną jest przedstawienie pewnego – niezachwianego – wzoru wiary, nadziei i pokoju. Wzorem tym była, jest i bez wątpienia pozostanie dla kolejnych pokoleń matek, ojców i dzieci – Święta Rodzina z Nazaretu.

Każde z ośmiu błogosławieństw jest tu objaśnione osobno w odwołaniu zarówno do czasów Starego i Nowego Testamentu, jak i do współczesności, co następuje najczęściej poprzez przywoływanie rozważań dwóch wspaniałych papieży – św. Jana Pawła II i Benedykta XVI.

Dziesięć Bożych Przykazań odmieniło świat, wprowadziło ład w stosunkach między ludźmi i przygotowywało człowieka na przyjście Chrystusa. Zna je niby każdy – ale czy na pewno wszystkie? Czy je rozumie? Jak np. pogodzić polecenie „nie zabijaj” z karą śmierci? Dlaczego jako dzień święty święcimy niedzielę, a nie szabat? Czy przykazań naprawdę jest dziesięć? Pytań wokół Dekalogu wiele. Z mistrzowską precyzją i literacką swadą odpowiada na nie ks. prof. Waldemar Chrostowski.