Historia

Jak kościół katolicki zachował autentyczną doktrynę wczesnych chrześcijan.

Michał Boym (1612-1659) -  jezuita, misjonarz, jeden z pionierów europejskiej nauki o Chinach.  Postać nietuzinkowa, zasługująca na pomniki i miejsce w podręcznikach. Skierowany do Chin, by szerzyć wiarę, nad pracę ewangelizacyjną przedkładał jednak poznawanie świata. Przyczynił się do upowszechnienia wiedzy o tym kraju w Europie. 

Jeden z czołowych francuskich działaczy kontrrewolucyjnych XX w. i organizator komórek formacyjnych na rzecz przywrócenia porządku cywilizacji chrześcijańskiej w społeczeństwie, Jean Ousset (1914-1994), przedstawia w niniejszym dziele mistrzowską syntezę swoich doświadczeń i refleksji na temat sposobu organizowania trwałej i owocnej działalności kontrrewolucyjnej.

Rzecz o potajemnej grupie wysokich rangą duchownych, którzy od połowy lat 90. spotykali się w St. Gallen w Szwajcarii. Sprzeciwiając się kard. Josephowi Ratzingerowi, ów tajny krąg planował w ukryciu rewolucję w Kościele…

Książka opisuje duchownych, którzy w okresie od II połowy XVI do końca XVII wieku, ryzykując własne życie, podjęli się niełatwej posługi wśród wojsk Rzeczypospolitej. Oprócz prześledzenia życiorysów piętnastu spośród nich, Szanowny Czytelnik będzie miał okazję zapoznać się z zasadami, jakie przed nimi stały, trudnościami, z którymi musieli się zmierzyć, a także powodami, dla których kapelanów tych śmiało możemy nazywać prawdziwymi wodzami dusz.

Chcąc scharakteryzować arcybiskupa Antoniego Baraniaka, należałoby napisać: skromny, pracowity i rozmodlony. Do końca wierny swojemu kapłańskiemu i zakonnemu powołaniu, człowiek odpowiedziany i godny zaufania. Te cechy sprawiły, że był sekretarzem dwóch wielkich prymasów Polski: kard. Hlonda i kard. Wyszyńskiego.

Marcin Libicki w swojej książce analizuje relacje między kościołem chrześcijańskim pierwszych wieków i sztuką, śledząc jej rozwój od pierwszych zabytków chrześcijańskich do wspaniałych budowli sakralnych Rawenny i Konstantynopola.

Poznaj niezwykłą historię wymodlonego zwycięstwa nad muzułmańskimi najeźdźcami!

Don Juan d'Austria z krzyżem w ręku przepłynął na pokładzie lekkiej brygantyny wzdłuż lewego skrzydła, krzycząc do załóg: „Przybyliście tu walczyć na Święty Krzyż, zwyciężyć albo zginąć! Czy macie jednak zwyciężyć, czy zginąć, czyńcie dziś swą powinność a chwalebną nieśmiertelność sobie zyskacie”.

Fragment książki. 

Najnowsza książka Marcina Pielesza to druga po Lepanto 1571 opowieść z serii poświęconej najważniejszym bitwom w historii chrześcijaństwa. I tym razem Autor poza barwnym opisem walk, oręża i taktyki bitewnej kreśli interesującą panoramę wydarzeń, które poprzedzały zbrojne starcie lub mu towarzyszyły. 

Dziś, kiedy neguje się chrześcijańskie korzenie Europy i kwestionuje znaczenie Kościoła katolickiego w przestrzeni publicznej, trzeba pokazywać, jak wielki wpływ miał Kościół i głoszona przez niego wiara na życie pojedynczych ludzi i całych narodów. Był to nie tylko wpływ religijny, ale też cywilizacyjny, kulturowy, moralny, wychowawczy, który obejmował swoim zasięgiem wszystkie obszary codziennego funkcjonowania społeczeństw. Współczesny człowiek nie jest świadom tego, że pewne fundamentalne zasady, rozumienia i osiągnięcia, które wydają mu się oczywiste, zawdzięcza właśnie oddziaływaniu Kościoła. Dotyczy to także Polski, której początki datuje się na rok chrztu świętego i której losy są tak silnie związane z katolicyzmem, że bez niego nie można zrozumieć polskiej tożsamości.

Książka Pokój, dobro, wojna Ambrogio Marii Canavesiego i Wawrzyńca Marii Waszkiewicza obrazuje, w jaki sposób franciszkanie na przestrzeni stuleci krzewili wśród wojowników nadzieję i umacniali ich w wierze. Czy wojna jest zjawiskiem totalnie sprzecznym z duchem chrześcijańskim? Czy w okolicznościach wojny także można doznać uświęcenia? Czy walcząc, można być dobrym chrześcijaninem? Chrześcijanie nie mają być ani pacyfistami, ani agresorami, lecz obrońcami – obrońcami swoich wartości i życia w wierze!

Pius XII mówił o Polsce dużo, więcej niż o innych narodach. Wzgląd na dobro prześladowanych nakazywał mu jednak największą ostrożność w doborze słów. Przewidywał, że Hitler i Stalin nie będą się z nimi liczyli i nie zmienią pod ich wpływem swoich rozkazów, będą za to ważyć każde słowo Ojca Świętego, by w odwecie za nie pomnożyć liczbę ofiar.