Historia

W czwartym tomie Historii chrześcijaństwa autor przedstawia czasy rozłamu, jaki w chrześcijańskim świecie dokonał się wraz z wystąpieniem Lutra, wojną trzydziestoletnią i schizmą anglikańską.
Oprócz barwnych opisów bitew i intryg politycznych, towarzyszących odrywaniu się od Kościoła kolejnych państw Europy, w tomie tym czytelnik znajdzie też dzieje ewangelizacji obu Ameryk i Azji, dzięki której chrześcijaństwo, tracąc wiernych w Starym Świecie zyskało ich w Nowym.

W trzecim tomie znakomitego dzieła autor podejmuje próbę przedstawienia dziejów chrześcijaństwa zachodniego na przełomie XII oraz XIII wieku; potęgi papiestwa i Kościoła, a także czasów jego kryzysu.
W.H.Carroll nie boi się poruszyć tematów związanych z tragicznymi wydarzeniami. Zwraca uwagę na problemy trudne oraz kontrowersyjne. Za pomocą metod naukowych dokonuje obiektywnej analizy przeszłości Kościoła.

W drugim tomie, obejmującym czasy od Konstantyna Wielkiego po pierwsze krucjaty, autor przedstawia długi i trudny okres budowania chrześcijańskiego świata. Przeszkody, z jakimi musiała się zmierzyć w tym czasie religia Chrystusa, były olbrzymie: wewnętrzne spory teologiczne, herezje, upadek Rzymu, najazdy barbarzyńców ze wschodu i północy, a przede wszystkim największe i istniejące po dziś dzień zagrożenie: ekspansja wojowniczego islamu.

Trzymamy w ręku swoisty poradnik, który nie tylko pomaga dyskutować o wierze katolickiej i tłumaczy, jakie stanowisko zajmować w wielu kwestiach, ale także podpowiada, jak żyć i jak służyć Chrystusowi zgodnie z Jego nauką. Autor zawsze uzasadnia swoje opinie stosownymi argumentami zaczerpniętymi z Ewangelii oraz z Katechizmu Kościoła Katolickiego. Napisana w bardzo interesujący sposób książka, z wieloma przykładami z naszej codzienności, staje się inteligentnym narzędziem do umocnienia wiary.

Książka jest pierwszym i jak dotąd najpełniejszym opracowaniem humanitarnej działalności polskich zakonnic podczas hitlerowskiej okupacji. Spontanicznie dawały schronienie żydowskim dzieciom w klasztorach, a także prowadzonych przez siebie szkołach i ochronkach.

Jest to esencja doktoratu Ewy Kurek, która w swej pracy badawczej zajmuje się historią drugiej wojny światowej, w tym w znacznej części problematyką stosunków polsko-żydowskich. Pozycja opatrzona jest wstępem, który do jej amerykańskiego wydania napisał prof. Jan Karski.

W niniejszej pracy ksiądz Cozel rozprawia się z ideologią z piekła rodem, czyli z marksizmem. I czyni to wybornie. Na początku XX wieku, kiedy to książka powstała, socjalizm / komunizm rozwijał się bardzo prężnie. Spuścizna dwóch piekłoszczyków: Marksa i Engelsa trafiała na bardzo podatny grunt. Na grunt tak zwanej „walki klas”, która tak naprawdę była (i jest) jedynie manifestacją niebywałej pychy, pogardy, chciwości oraz żądzy – walką z zastanym porządkiem.

Paweł Lisicki z chirurgiczną precyzją wykazuje tendencyjność, uproszczenia, podstawowe błędy tych profesorów, którzy uwierzyli, że ich krytyczna misja polega na „uwolnieniu Jezusa od chrześcijaństwa“. Chrystus jako E.T., żydowski buntownik - tyle może zaakceptować zaślepiony własną pychą dzisiejszy „rozum historyczny“. Lisicki odsłania, jak rodziła się wiara w boskość Chrystusa. To zasadniczy temat książki. Nie znam ważniejszego.

W ostatnich latach obraz Lutra uległ całkowitej przemianie. Za sprawą licznych wypowiedzi kardynałów Waltera Kaspera, Kurta Kocha czy Karla Lehmanna stał się z wolna nauczycielem wiary i wzorem do naśladowania dla katolików.

Co jest przyczyną tak całkowitej zmiany stanowiska Kościoła? Próba odpowiedzi na kartach książki. 

Nikt by się w Niemczech nie spodziewał, że jakiś syn chłopski przewróci do góry nogami religię katolicką i rządy panujących książąt. Tym kimś był Marcin Luter, który przyszedł na świat 10 listopada 1483 roku w Eisleben.

Długo oczekiwany, szósty i ostatni tom monumentalnej Historii Chrześcijaństwa, zredagowany z notatek autora po jego śmierci przez żonę Anne W. Carroll.

Język, jakim posługuje się Carroll, sprawia, że jego dzieła czyta się jednym tchem - ks. prof. dr hab. Mieczysław Kogut.

Yves Chiron opowiada o wydarzeniach roku 1968, kiedy przez kraje Zachodu przetoczyła się potężna fala protestów wymierzona w europejski ład kulturowy oparty na cywilizacji chrześcijańskiej. Wielki ruch kontestacyjny, który wstrząsnął Francją i Europą w maju i czerwcu 1968 r. spowodował głębokie zmiany w umysłach, mentalności, obyczajach i zachowaniach całych społeczeństw, nie oszczędzając samego Kościoła.

Kryzys ariański był bez wątpienia nadzwyczaj poważny: przez kilka dziesięcioleci jedynie garstka z kilkuset chrześcijańskich biskupów zachowała ortodoksję w odniesieniu do centralnej prawdy wiary. Natomiast dzisiaj znakomita większość spośród kilkudziesięciu tysięcy biskupów na świecie nie kultywuje głównych elementów katolickiej tradycji, nie naucza Dziesięciu przykazań  – a wręcz im zaprzecza.