Historia

Przesłanie z Gietrzwałdu to nigdy wcześniej niepublikowany tekst o. Honorata Koźmińskiego, duchowy komentarz do jednego z siedmiu najważniejszych, uznanych przez Kościół objawień maryjnych.  

Ojciec Honorat – pomimo permanentnej inwigilacji i internowania w klasztorze – zamierzał szeroko rozpowszechnić wśród rodaków gietrzwałdzkie orędzie Matki Bożej. Błogosławiony uznał objawienia za szczególny znak Boży dla całego narodu polskiego i wyznaczenie misji dziejowej dla Polaków.

Rok kościelny jest wspaniałą rysunkową opowieścią o roku kościelnym, czyli o rytmie, w jakim od wieków żyje Kościół. Podobnie jak w przyrodzie po zimie zawsze następuje wiosna, a po niej przychodzą lato i jesień, tak i w roku kościelnym po Adwencie zawsze wypadają święta Bożego Narodzenia, a po Wielkim Poście – Wielkanoc. W przyrodzie cyklicznie zmieniają się pory roku, w Kościele – okresy liturgiczne. Rok kościelny, niezmienny w swoim rytmie, ze swoimi uroczystościami ku czci Pana Jezusa, Jego Najświętszej Matki oraz świętych, z okresami umartwienia i okresami radości, to nadnaturalny odpowiednik roku naturalnego. Jego znajomość pomoże Ci w wypełnieniu zadania, które Bóg postawił przed wszystkimi ludźmi na ziemi: w dążeniu do świętości. Pomogą Ci w tym także święci – a wielu z nich przedstawia ta książeczka – jeśli tylko ich o to poprosisz, ponieważ święci bardzo lubią pomagać tym, którzy pragną ich naśladować.

Drugie wydanie książki znanego belgijskiego pisarza katolickiego przenosi czytelnika w mroczne lata rewolucji francuskiej. Akcja powieści osnuta jest wokół autentycznych wydarzeń, rozgrywających się ponad dwieście lat temu na przedmieściach Poitiers. Katolicy z Montbernage trwają przy prawdziwej wierze i przy prawdziwych pasterzach, księżach odmawiających przysięgi na wierność rewolucji. Trzymająca w napięciu opowieść ukazuje nie tylko dramatyczne zmagania bohaterów z diabelskim terrorem, lecz także ich prawdziwy duchowy heroizm.

Magisterium Kościoła (czyli jego Urząd Nauczycielski), Tradycja oraz sensus fidei (zmysł wiary) – ich wzajemne przenikanie się w ciągu dziejów tworzą oś książki prof. Roberta de Mattei wydanej staraniem wydawnictwa Key4, a zatytułowanej W obronie Tradycji. Autor z właściwą sobie erudycją wykazuje, że te dwa pojęcia – Kościół i Tradycja – są nierozerwalne, a każdy, kto występuje przeciwko Tradycji, atakuje również Kościół.

O średniowiecznych krucjatach napisano wiele książek, w których aż roi się od jawnych i celowych kłamstw, mniej lub bardziej świadomych przeinaczeń oraz uprzedzeń, kompletnie nie oddających ducha idei krucjatowej. Wielotomowe publikacje specjalistów okazują się niewystarczająco pojemne, by obejmować rzeczywistość w sposób całościowy, przez co zostawiają miejsce ideologicznie zaangażowanym twórcom kultury na zapełnienia luk własnymi wyobrażeniami.

Książka, którą oddajemy do rąk czytelników, ma przyczynić się do odrzucenia usankcjonowanych polityczną poprawnością krucjatowych paradygmatów. Stanowi ona swoisty zbiór wątpliwości, z jakimi autor mierzył się niemalże od początku zainteresowania problematyką wypraw krzyżowych. Czy krucjaty rzeczywiście zaczęły się od wyprawy na Jerozolimę? Czy krzyżowcy faktycznie dokonali niesławnej rzezi? Czy Saladyn okazał miłosierdzie pokonanym łacinnikom?

Czy papież Jan Paweł I został zamordowany? Jeśli tak, to przez kogo i w jakim celu? Czy sabotowano liturgię katolicką, by pozbawić ją prawdy, mocy i piękna? Jeśli tak, to kto do tego doprowadził i w jakim celu? Czy sformowano międzynarodowy spisek mający na celu zniszczenie stabilności finansowej Watykanu? Jeśli tak, to kto za tym stał i w jakim celu to zrobił?

Zamiarem autora tej książki nie było przedstawienie systematycznego wykładu historycznego o czasach Inkwizycji, ale raczej ukazanie pozytywnych aspektów tej instytucji oraz apologetyczna próba obalenia jednej z tzw. „czarnych legend Kościoła”. Ilekroć bowiem podejmowany jest problem Inkwizycji, tylekroć trzeba pamiętać o dwojakim charakterze zagadnienia: historyczno-ideologicznym oraz metafizycznym; w analizach historycznych drugi aspekt zwyczajowo jest pomijany... Tymczasem podstawowym celem Inkwizycji było ratowanie zagubionych dusz ludzkich, była to zatem walka o najistotniejszą wartość — o życie wieczne.

Bohaterem książki jest prymas August Hlond (1881-1948), urodzony na Śląsku, w katolickiej, wielodzietnej rodzinie o tradycjach patriotycznych, salezjanin, doktor teologii, pierwszy ordynariusz diecezji katowickiej, następnie biskup gnieźnieński i Prymas Polski.

Książka Krzyż i orzeł. Rola chrześcijaństwa w dziejach kultury polskiej ukazuje, że polskość i chrześcijaństwo to nierozerwalne elementy współtworzące rodzimą historię i kulturę. Z ponad 1000-letniej perspektywy okazuje się, iż przyjęcie chrześcijaństwa przez państwo i społeczeństwo polskie było centralnym wydarzeniem zarówno historii politycznej, jak też i dziejów kultury Polski. Chrześcijaństwo odegrało niezwykle ważną rolę w procesie narodzin, kształtowania się i integracji państwa polskiego oraz włączenia Polski w orbitę cywilizacji zachodnioeuropejskiej budowanej w kontekście starszej kultury grecko-rzymskiej.

Rzecz o kulisach wojny polsko-bolszewickiej oraz o jej kulminacyjnym wydarzeniu: Bitwie Warszawskiej, która w 1920 r. zadecydowała o losach Polski i świata. Jest to jednak książka wyjątkowa. Autor koncentruje się nie tyle na działaniach zbrojnych, strategii wojskowej, rozkazach dowódców i bohaterskich czynach żołnierzy, ile raczej na duchowym aspekcie tej wojny, który okazał się decydujący. Mówi o cudownej interwencji Matki Bożej, która objawiła się czerwonoarmistom powstrzymując ich krwawą ofensywę. Opowiada też o nadzwyczajnej przemianie Polaków, którzy w godzinie próby podnieśli się ze stanu duchowego zagubienia, dezorientacji a nawet dekadencji, by z żywą wiarą stanąć w obronie Ojczyzny stojącej w obliczu śmiertelnego niebezpieczeństwa.

W kolejnym tomie Historii Chrześcijaństwa autor opisuje niszczące skutki ideologii XVII i XVIII wieku podbijających Europę i wypierających z niej chrześcijaństwo. Po Wielkiej Brytanii to Francja przyjmuje rolę głównego prześladowcy i wroga Kościoła katolickiego.

Był najdłużej po świętym Piotrze panującym papieżem (1846-1878) i zarazem ostatnim, który panował jako władca dość sporej części Włoch. Ogłosił dogmat o Niepokalanym Poczęciu NMP, wydał głośny Syllabus – katalog błędów współczesnych, zwołał Sobór Watykański I, który zdefiniował nieomylność papieską. Swych dni dożył jako „więzień Watykanu”, do końca nie uznając zaboru państwa kościelnego. Popierał dążenia Polaków do niepodległości. W książce znajdziemy biografię Piusa IX, wybór najważniejszych dokumentów jego pontyfikatu, jak też liczne świadectwa, wspomnienia, a nawet utwory poetyckie poświęcone „ostatniemu papieżowi-królowi”.