C. S. Lewis

Listy starego diabła do młodego angielskiego pisarza C. S. Lewisa to książka opisująca działanie diabłów, usiłujących opanować ludzką duszę. Stary i doświadczony Krętacz udziela rad młodszemu Piołunowi, wyjaśniając mu jak wykorzystywać słabości ludzi, osaczać ich, wzmacniać wady i osłabiać zalety, pozwalające ludziom czynić dobro. Wydawałoby się, że tak napisana książka to podręcznik czynienia zła. Nic bardziej mylnego, książka C. S. Lewisa przepełniona jest wartościami chrześcijańskimi i pochwałą dobra, a przy tym napisana jest ze swadą i niespotykanym humorem.

W prezentowanym tomie esejów C.S. Lewis, pisarz i filozof, podejmuje temat miłości. Wyróżnia cztery jej rodzaje: przywiązanie, przyjaźń, miłość erotyczną oraz Caritas, która jako miłość Boga i bliźniego jest z nich najważniejsza. Czas trwania: 6 godz. 47 min.Czyta: Krzysztof Kolberger.

W Listach starego diabła do młodego "piekielna ekscelencja", podsekretarz stanu w piekle, wymienia urzędowe listy ze swoim podwładnym, bratankiem, młodszym diabłem, który ma okazać swoje zdolności w służbie kusicielskiej. Za tym humorem, dowcipem, elegancją, za tą dociekliwością i przewrotnością kryją się ważne przesłania i pytania. Najważniejsze z nich to pytanie o rolę i miejsce zła w świecie stworzonym przez Boga.

Trudno o cierpliwość w stosunku do ludzi, którzy mówią: Śmierci nie ma albo Śmierć nie ma znaczenia. Śmierć istnieje. I jakakolwiek by była, ma znaczenie. Wszystko, co się wydarza ma jakieś następstwa, i zarówno to, jak i te następstwa to rzeczy nieodwracalne i nieodwołalne. Tak samo można by powiedzieć, że nie mają znaczenia narodziny. Podnoszę wzrok i patrzę w nocne niebo.

Alegoria miłości to jedna z najważniejszych książek C.S. Lewisa na temat historii kultury, obok jego słynnego Odrzuconego obrazu, poświęconego średniowiecznemu widzeniu świata. Tym razem znakomity pisarz i eseista przedstawia czytelnikowi pasjonujący obraz średniowiecznej literatury, jej wielkiego tematu - miłości, i charakterystycznej formy - alegorii.

Zagadnienie postępu zmusza nas do zadania sobie pytania, czy potrafimy znaleźć jakikolwiek sposób, by podporządkować się światowemu systemowi paternalistycznej technokracji bez utraty całej osobistej prywatności i niezależności. Czy istnieje możliwość, by zdobyć cały miód oferowany przez dobroczynne superpaństwo, unikając jednocześnie jego żądła?

Idea osiągnięcia "uczciwego życia" bez Chrystusa opiera się na podwójnym błędzie. Po pierwsze, jest niewykonalna, a po drugie, wyznaczając sobie "uczciwe życie" jako ostateczny cel, gubi się samą istotą egzystencji.

Dla tych, którzy chcieliby wierzyć, ale intelekt im nie pozwala

Chrześcijaństwo po prostu to książka szczególna w dorobku Lewisa. Stawia pytania o odpowiada na nie, podsuwa wątpliwości i rozwiewa je. Jest zarówno przygodą intelektualną, jak i duchową. Pisarz skierował ją do wierzących i niewierzących, do chrześcijan i niechrześcijan, ale przede wszystkim do wątpiących i poszukujących.

"Wasza dostojność! Wasze Niełaski! I wy, moje ciernie! Szanowne Diabły! Wznoszę toast na cześć kosmatej Gęby i waszej szacownej uczelni"
Na krotko przed śmiercią C. S. Lewis zebrał kilka esejów wschodzących w skład wcześniej publikowanych prac, tworząc z nich nową książkę. W pierwszych z nich opisuje powrót dobrze nam znanego diabła, który zabiera głos, zwracając się do młodych diabłów, na uroczystym obiedzie w Ośrodku Szkolenia Kusicieli.
...istny fajerwerk, poruszająca i zachęcająca lektura"
Sunday Times

Na kartkach tej błyskotliwej, przewrotnej książki poznajemy zagrożenia, na jakie może być narażony człowiek, który chce żyć dobrze i sprawiedliwie. Mimo, że mija właśnie siedemdziesiąt lat od pierwszego angielskiego wydania Listów starego diabła do młodego, książka nie zestarzała się ani trochę. Temat niestety jest ciągle aktualny...

O modlitwie. Listy do Malkolma to ostatnia ukończona przez Lewisa książka, wydana drukiem już po jego śmierci. Pomyślana jako zbiór osobistej korespondencji z przyjacielem, napisana została z myślą o ludziach pokroju samego autora – nawróconych na chrześcijaństwo w dorosłym życiu i potrzebujących wsparcia w codziennym praktykowaniu wiary.

C.S. Lewis, znany przede wszystkim z siedmiotomowego cyklu Opowieści z Narnii, tym razem daje poznać się z innej strony
Podział ostateczny to literacka, alegoryczna opowieść, która pozwala zrozumieć, czym jest zło. Ta autobusowa podróż z Piekła do Nieba, przypominająca nieco "Boską Komedię", skłania do zastanowienia się nad życiem doczesnym, którego jakość decyduje, w którym kierunku złapiemy pośmiertny autobus. Lewis zastanawia się, czy nie jesteśmy zbyt przyzwyczajeni do naszej cielesnej egzystencji, by odjechać kiedyś we właściwą stronę.