C. S. Lewis

Listy starego diabła do młodego angielskiego pisarza C. S. Lewisa to książka opisująca działanie diabłów, usiłujących opanować ludzką duszę. Stary i doświadczony Krętacz udziela rad młodszemu Piołunowi, wyjaśniając mu jak wykorzystywać słabości ludzi, osaczać ich, wzmacniać wady i osłabiać zalety, pozwalające ludziom czynić dobro. Wydawałoby się, że tak napisana książka to podręcznik czynienia zła. Nic bardziej mylnego, książka C. S. Lewisa przepełniona jest wartościami chrześcijańskimi i pochwałą dobra, a przy tym napisana jest ze swadą i niespotykanym humorem.

W prezentowanym tomie esejów C.S. Lewis, pisarz i filozof, podejmuje temat miłości. Wyróżnia cztery jej rodzaje: przywiązanie, przyjaźń, miłość erotyczną oraz Caritas, która jako miłość Boga i bliźniego jest z nich najważniejsza. Czas trwania: 6 godz. 47 min.Czyta: Krzysztof Kolberger.

Trudno o cierpliwość w stosunku do ludzi, którzy mówią: Śmierci nie ma albo Śmierć nie ma znaczenia. Śmierć istnieje. I jakakolwiek by była, ma znaczenie. Wszystko, co się wydarza ma jakieś następstwa, i zarówno to, jak i te następstwa to rzeczy nieodwracalne i nieodwołalne. Tak samo można by powiedzieć, że nie mają znaczenia narodziny. Podnoszę wzrok i patrzę w nocne niebo.

Podział ostateczny C.S. Lewisa to alegoryczna opowieść, która pozwala zrozumieć, czym jest dobro, zło i boskie miłosierdzie. Ta metaforyczna podróż z piekła do nieba, przypominająca nieco Boską komedię, skłania do zastanowienia się nad życiem doczesnym – jego jakość decyduje bowiem, w którym kierunku złapiemy pośmiertny autobus. Lewis w charakterystyczny dla siebie sposób – posługując się pięknymi literackimi obrazami – prowokuje do pytania, czy nie jesteśmy zbyt przyzwyczajeni do swojej cielesnej egzystencji, by odjechać kiedyś we właściwą stronę.

Zagadnienie postępu zmusza nas do zadania sobie pytania, czy potrafimy znaleźć jakikolwiek sposób, by podporządkować się światowemu systemowi paternalistycznej technokracji bez utraty całej osobistej prywatności i niezależności. Czy istnieje możliwość, by zdobyć cały miód oferowany przez dobroczynne superpaństwo, unikając jednocześnie jego żądła?

Książka Błądzenie pielgrzyma, napisana w roku nawrócenia pisarza, jest jego autobiografią. C. S. Lewis przemawia w niej ze zwięzłością, dzięki której przekazuje swoją oryginalną myśl, bez potrzeby przeprowadzania pełnego wykładu z dziedziny filozofii religii. Jest to mądra i dogłębna książką; być może najbardziej wojowniczy utwór tego autora poświęcony problematyce chrześcijańskiej.

Gdyby dzisiaj zapytać dwudziestu dobrych ludzi, co uważają za najwyższą z cnót, to dziewiętnastu z nich zapewne odpowie, że bezinteresowność. Jeśli jednak zapytalibyście o to samo dowolnego chrześcijanina w dawnych czasach, odparłby: miłość. Widzicie, co się stało? Miejsce pozytywnego określenia zastąpiło negatywne i ma to znaczenie nie tylko językowe. Przecząca forma słowa bez-interesowność nie sugeruje, abyśmy w pierwszej kolejności czynili rzeczy dobre dla innych, lecz abyśmy odmawiali ich sobie – jakby ważne było nie szczęście innych, lecz nasza wstrzemięźliwość. Nie sądzę, aby to wynikało z chrześcijańskiej cnoty miłości.

"Wasza dostojność! Wasze Niełaski! I wy, moje ciernie! Szanowne Diabły! Wznoszę toast na cześć kosmatej Gęby i waszej szacownej uczelni"
Na krotko przed śmiercią C. S. Lewis zebrał kilka esejów wschodzących w skład wcześniej publikowanych prac, tworząc z nich nową książkę. W pierwszych z nich opisuje powrót dobrze nam znanego diabła, który zabiera głos, zwracając się do młodych diabłów, na uroczystym obiedzie w Ośrodku Szkolenia Kusicieli.
...istny fajerwerk, poruszająca i zachęcająca lektura"
Sunday Times

Na kartkach tej błyskotliwej, przewrotnej książki poznajemy zagrożenia, na jakie może być narażony człowiek, który chce żyć dobrze i sprawiedliwie. Mimo, że mija właśnie siedemdziesiąt lat od pierwszego angielskiego wydania Listów starego diabła do młodego, książka nie zestarzała się ani trochę. Temat niestety jest ciągle aktualny...

C.S. Lewis, znany przede wszystkim z siedmiotomowego cyklu Opowieści z Narnii, tym razem daje poznać się z innej strony
Podział ostateczny to literacka, alegoryczna opowieść, która pozwala zrozumieć, czym jest zło. Ta autobusowa podróż z Piekła do Nieba, przypominająca nieco "Boską Komedię", skłania do zastanowienia się nad życiem doczesnym, którego jakość decyduje, w którym kierunku złapiemy pośmiertny autobus. Lewis zastanawia się, czy nie jesteśmy zbyt przyzwyczajeni do naszej cielesnej egzystencji, by odjechać kiedyś we właściwą stronę.

Przebudzony umysł jest antologią fragmentów najsłynniejszych dzieł Lewisa uszeregowanych według zagadnień, którym odpowiadają. Stanowią niezwykły zbiór mądrości autora Opowieści z Narnii, który oprócz porywających dzieł fantastycznych, pozostaje także autorem wybitnej, myślicielskiej prozy o podłożu filozoficznym, takim jak Koniec człowieczeństwa, Problem cierpienia czy O modlitwie. Są wśród nich fragmenty dzieł znanych, a także tych jeszcze niewydanych w Polsce.

„Gdyby bystrość, mądrość, styl i erudycja były kluczem do Bram Niebieskich, C.S. Lewis znalazłby się z pewnością między Aniołami”

– „The New Yorker"

Alegoria miłości to jedna z najważniejszych książek C.S. Lewisa na temat historii kultury, obok jego słynnego Odrzuconego obrazu, poświęconego średniowiecznemu widzeniu świata. Tym razem znakomity pisarz i eseista przedstawia czytelnikowi pasjonujący obraz średniowiecznej literatury, jej wielkiego tematu - miłości, i charakterystycznej formy - alegorii.